We delight in the beauty of the butterfly, but rarely admit the changes
it has gone through to achieve that beauty.
~Maya Angelou
Foto’s genomen in Mangrove in Burgers Zoo op 25 september, 2023







Deze foto’s werden hier genomen:
Foto’s genomen in Mangrove in Burgers Zoo op 25 september, 2023
Deze foto’s werden hier genomen:
Maandag was ik vrij en sinds lange tijd weer in Burgers Zoo. Heerlijk weer en prachtig dag. De laatste stop die dag waren de stokstaartjes. Schattige beestjes om te zien, zeker als ze met zijn allen tegelijk op de uitkijk staan. Er was geen gevaar. Je raadt het misschien al, ze hadden gezien dat de verzorgers met eten voor hen bezig waren.
Stokstaartjes zijn kleine roofdiertjes die leven in Zuidelijk Afrika. Ze leven in familie groepen die wel uit 20 of meer dieren bestaan. Hun belangrijkste vijanden zijn roofvogels. Daarom staat er altijd tenminste een op de uitkijk, zodat de anderen naar eten kunnen zoeken. Vandaar de karakteristieke houding, die we zo goed kennen. Rechtop op de achterpootjes en heel alert kijken.
Als er onraad is verstoppen ze zich snel in de tunnels die ze hebben gegraven. Het is een heel gangenstelsel, waar ook wel andere dieren wonen. In dit gangenstelsel worden ook de jongen geboren na een draagtijd van ongeveer 11 weken. Ze komen dan hulpeloos geboren. Ze worden opgevoed door de hele familie.
Gelukkig gaat het met de stokstaartjes in het wild goed. Ze worden niet bedreigd. Toch fijn dat er diersoorten zijn die zich nog letterlijk en figuurlijk staande kunnen houden.
Zebra’s in zwart-wit. Zwart-witte strepen dus.
Deze foto’s heb ik bewerkt om een nieuw 3 luik te maken voor in mijn woonkamer. Op dit moment hangen op die plek 3 foto’s van hortensia’s. Iedereen vindt ze nog steeds mooi, maar zelf ben ik er wat op uitgekeken. Ik wil iets anders. Daarom 3 nieuwe foto’s. Ik druk ze zelf af en hang ze dan weer achter de passe-partouts.
In de foto’s heb ik de achtergronden verwijderd, vervaagd of zelfs vervangen. Verder is het vooral zwart en wit. Veel contrast en minder grijstinten. Ik weet nog niet zeker welk trio het wordt. De eerste foto komt zeker aan de muur.
Welke zou je kiezen?
De term “grote kat” wordt meestal gebruikt om te verwijzen naar een van de vijf levende leden van het geslacht Panthera, namelijk de tijger, leeuw, jaguar, luipaard en sneeuwluipaard, evenals de niet-panterachtige cheetah en poema.
Alle katten stammen af van de Felidae-familie en delen vergelijkbare spieren, cardiovasculaire systemen, skeletframes en gedrag. Zowel de cheetah als de poema verschillen fysiek van andere grote katten, en in grotere mate van andere kleine katten. Als obligate carnivoren worden grote katachtigen beschouwd als toproofdieren, bovenaan hun voedselketen zonder hun eigen natuurlijke vijanden. Inheemse reeksen omvatten Amerika, Afrika en Azië; het verspreidingsgebied van de luipaard en tijger strekt zich ook uit tot in Europa, met name in Rusland. (Bron: Wikipedia)
Hieronder vind je grote katten. Eén hoorniet in deze groep. De lynx hoort er niet bij, maar hij is zo mooi!
Door de jaren heen maakte ik heel veel foto’s van hem. Reden genoeg voor een ode aan Bauwi. De eerste en laatste foto zijn sterk bewerkt. De laatste is een composiet. De achtergrond is toegevoegd.
Burgers Zoo afgelopen woensdag. Het weer was fantastisch, perfect voor een bezoek aan een dierentuin. Ik kreeg de kans om te gaan, omdat een andere afspraak werd afgezegd (ja natuurlijk, corona). Jammer, maar ieder nadeel heeft zijn voordeel.
Ik merkte dat ik de laatste tijd niet veel heb gefotografeerd met mijn Tamron 150-600 mm. Ik schakelde niet snel genoeg. Veel foto’s waren niet wat ze konden zijn. De gorilla foto’s zijn beter gelukt. Het scheelde ook dat ze heerlijk relaxt genoten van de zon. Ik had dus alle tijd 😉
Als je ze zo ziet, dan valt op hoe dicht ze bij ons staan. De gezichten, houdingen, etc. En ik dacht, wat zou er in die hoofden om gaan. Een dubbeltje voor je gedachten.
Oude foto’s, nieuwe bewerkingen. Foto’s bewerken op een zwarte of in ieder geval donkere achtergrond blijft leuk. De meeste foto’s heb ik genomen met mijn oude camera en eerste lens. Beiden niet de kwaliteit die ik nu heb. Vaak zit er iets minder detail in de foto’s. Maar ik zie wel de blik, de emoties die ik ook nu probeer te vangen.
Na jaren meer ervaring met het bewerken, doe ik een aantal dingen toch anders dan jaren terug. Over een paar ben ik nog niet echt tevreden. Dat is een beetje een combinatie van gebrek aan detail, waardoor me het bewerken ook niet goed lukt. Desondanks veel kijkplezier!
Lockdown, dus geen nieuwe foto’s. Tijd om mijn foto’s uit 2020 door te nemen. Van elk bezoek zijn er foto’s die niet in een post passen. Ik heb meestal een thema voor een bericht. Dus nu plaats ik restjes. Er zijn veel restjes. Dit is mijn tweede post en er komt meer, dus houd het in de gaten!
Veel plezier!
Lockdown, dus geen nieuwe foto’s. Tijd om mijn foto’s uit 2020 door te nemen. Van elk bezoek zijn er foto’s die niet in een post passen. Ik heb meestal een thema voor een bericht. Dus nu plaats ik restjes. Er zijn veel restjes. Genoeg voor minimaal 2 posts, dus houd het in de gaten!
Veel plezier!
Een post met beren. Heel veel verschillende beren die ik in de afgelopen 5 jaar op de foto heb gezet. Als er beren zijn in de dierentuin, dan doe ik meestal een poging er foto’s van te maken. Ze komen niet vaak op mijn website terecht. Ik vind dat beren in dierentuinen niet veel uitstralen. Het komt misschien een beetje door hun lichaamshouding. De kop is bij bepaalde soorten vaak wat naar beneden gericht. Ik vind ze een beetje suffig. 😮
De enkele keer dat ik het tref dat ze heel actief zijn, dan wordt het al heel anders. Zwemende en duikende ijsberen zijn prachtig. Andere beren die spelen of een bad nemen zijn ook leuk, maar dat tref je niet vaak. Ik mis dus waarschijnlijk de actie in de dierentuin. Als ik ze in een natuurfilm zie, dan zijn ze zo veel leuker. Zijn beren dan minder geschikt voor een dierentuin? Ik weet het niet. Misschien ligt het ook gewoon aan mij.
Hieronder toch beren. Slapend, suffig of soms best wel bij de hand 😉