Als mensen naar een dierentuin gaan, gaan ze natuurlijk vooral voor dieren. Maar waar je ook echt naar moet kijken zijn de prachtige bloemen! Zoveel mooie dingen zijn vaak te zien in vlindertuinen en tropische verblijven voor dieren. Ik deel een selectie bloemenfoto’s die ik heb gemaakt in Burgers Bush.
Helaas weet ik van een groot aantal geen namen. Weet je ze wel laat het dan even weten onder deze post.
Afgelopen week ben ik naar Burgers Zoo geweest. Terwijl ik daar was bedacht ik: ik ga nu eens op een andere manier fotograferen. Als je me langer volgt, dan weet je dat ik vooral veel portretten maak. Soms staat er een compleet dier op de foto, de omgeving nog minder vaak. Doel op die dag was dus: foto’s van dieren en waar ze zijn. Als het een beetje mee zit ook actie foto’s.
De savanne is de ideale plek. En ik heb geluk, de dieren zijn heel actief. Vier zebra’s rennen rond. De gnoes lopen rond. Giraffen stappen voor de camera langs. Alleen maar knippen zou je zeggen ….
Ik deel de foto’s van zebra’s die zijn gelukt. De foto’s van de rennende zebra’s zijn niet goed. Daar moet ik nog maar eens mee oefenen. Iets beter voorbereid. De regen maakte dat ik moest stoppen, maar de volgende keer ga ik een nieuwe poging doen.
Een andere kijk 😛
Natuurlijk moest ik ook nog een portret maken 🙂
Gouden wanggibbons voor volwassenen zijn 60-80 cm lang, wegen ongeveer 7 kilo en hebben geen staart. Gouden wanggibbons worden gemiddeld 46 jaar oud. De mannetjes zijn zwart en de vrouwtjes zijn lichter van kleur. De jongen hebben aanvankelijk dezelfde kleur als hun moeder, zodat ze niet opvallen wanneer ze aan de buik van hun moeder hangen. Dan worden de jongen zwart en als ze volwassen worden, krijgen de vrouwen een lichtere vacht en blijven de mannen zwart.
De gouden wanggibbon is onder andere te vinden in bosrijke gebieden in Vietnam, Cambodja en Laos. Hun voortbestaan wordt bedreigd door de jacht. In Cambodja en Vietnam wordt op de gibbon gejaagd voor de dierenhandel en in Laos als voedsel. Loggen is ook een probleem. In Nederland kun je ze zien in Burgers Zoo en Artis. Alle foto’s zijn de afgelopen jaren in Burgers Zoo gemaakt.
Deze apen zien er zo lief en goedaardig uit. Soms een beetje triest, maar dat komt vooral door de vorm van hun gezicht. Het is prachtig om te zien hoe ze door de bomen slingeren.
De laatste tijd had ik niet veel tijd om te gaan fotograferen. Vandaag had ik wel tijd om foto’s te bewerken. Dus deel ik een selectie van primaten die zijn bewerkt in Lightroom, Photoshop en de Silver Efex Pro. Ik hoop dat je ze leuk vindt.
Gorilla-foto’s die ik ongeveer 10 dagen geleden in Burgers Zoo heb gemaakt. Ik hou van gorilla’s en hun prachtige expressies. Deze keer heb ik niet veel bewerkt. Wat ik wel deed is een wond op Bauwi’s gezicht weg photoshopen. Ik vind dat het afleidde en omdat het er normaal niet is, kon ik het verwijderen.
Bauwi is de zilverrug in de dierentuin. Een geweldig vriendelijke kerel. Maar ik denk niet dat het een goede dag voor hem was. Naast de wond had ik het idee dat hij er niet zo uitzag als anders. Hij is misschien ziek. Ik hoop het niet!
Zelfs op een slechte dag ziet Bauwi er nog steeds indrukwekkend uit.
Dit is een van Bauwi’s kinderen. Een nogal indrukwekkende. Dat dacht hij/zij tenminste. Dit was de blik op het publiek. Een beetje arrogant denk ik. 🙂
En nu enkele andere familieleden.
Na de hittegolf was het vandaag eindelijk koel. Heerlijk weer om naar een dierentuin te gaan. Om tien voor negen stond ik voor de ingang van Burgers Zoo. Er werd voor de middag regen verwacht, vroeg beginnen leek een goed idee. En dat was het ook. Het was heerlijk weer om buiten te zijn. Ik had enkele dieren in gedachten die ik wilde fotograferen. Ik had niet even veel geluk met alles. De tijgers hadden zich verstopt en een meerdere anderen lagen of zaten met de rug naar het publiek en waren niet van plan zich om te draaien.
Vandaag had ik geluk met een lief zacht gezicht in de Rimba. Deze goudwanggibbon dame zat tegen het glas. Ik was alleen bij het verblijf. Kans om contact te maken. Ze keek me steeds aan. Zo mooi en lief. Ik vind wel dat deze apen er altijd wat triest uitzien. Ik denk dat het komt door de bouw van hun gezicht. Want ook de jongen die spelen en vrolijk ravotten hebben zo’n wat trieste blik.
Vandaag was ik in Burgers Zoo. Het was een fijne dag. In de bush ben ik speciaal op zoek gegaan naar deze Marmeranolissen. Deze soort komt uit Zuid Amerika en wordt tot maximaal 24 cm lang (het mannetje). Ik vind ze grappig en ze hebben zulke mooie kleuren. Nu ik weet waar ik ze kan vinden, ga ik ze nog wel vaker fotograferen. Het schijnt dat als de mannetjes boos zijn, ze nog meer kleur krijgen en ook en kleurig ‘keelvlag’ laten zien. Dat moet natuurlijk ook gefotografeerd worden.
Ik zag er ook een zonder staart. Dat kan, want deze hagedisjes kunnen bij gevaar hun staart op een bepaalde plek laten afbreken. Het duurt dan even voordat de nieuwe staart is terug gegroeid. Dit trucje van staart afwerpen werkt slechts één keer in het leven van een anolis. Ze moeten er toch zuinig op zijn.
Op zo’n dag als deze verlang ik er naar een lens met meer zoom te hebben. De mooiste zitten vaak net iets te ver weg voor mij. Sparen dus!
Hier foto’s van Marmeranolissen 🙂
Selectie van gorilla-foto’s die ik de afgelopen jaren heb gemaakt in verschillende dierentuinen, allemaal in monochrome en op een zwarte achtergrond bewerkt.
Gorilla in Burgers Zoo