Vakantie en te warm om veel te doen. Dus aan de slag met oudere foto’s. Ik blijf het leuk vinden om foto’s een zwarte achtergrond te geven. Op wit heb ik ook wel eens geprobeerd, maar zwart vind ik toch mooier.
Daarom hier een selectie van foto’s met dieren op zwart.
Een blog met foto’s van de rode of kleine panda. Ik ga mogelijk veel mensen beledigen als ik zeg, dat ik panda’s wel een beetje saai vind. Zowel de grote als de kleine. Ze hebben een hoog “snoezigheidsgehalte”, maar liggen toch meestal opgerold te slapen in de dierentuin. Maar niet in Allwetterzoo in Münster. Daar heb het al meerdere keren getroffen met wakkere actieve rode panda’s. Ze zijn natuurlijk ook wel heel leuk en lief om te zien!
Dat de rode panda overdag slaapt, is niet vreemd. Het zijn dieren die van nature ’s nachts en in de ochtend en avond schemering actief zijn. Het zijn met name planteneters. Ze eten veel bamboe, net als de grote panda. Ze zijn echter helemaal geen familie van elkaar. De grote panda is een beer. De rode panda is dat niet, zij komen dichter bij wasberen. Ze eten ook wel vruchten, larven, eieren, muizen, hagedissen en vogeltjes.
Van nature komen ze uit het oostelijke Himalaya-gebied en het zuidwesten van China. De rode panda hoort tot de bedreigde diersoorten. Dit wordt veroorzaakt door het kappen van de bossen waarin ze leven. Ook worden ze bejaagd voor hun pels. Tja, het is weer de mens die hun het leven onmogelijk maakt. Zo jammer!
Hieronder deel ik foto’s die ik deze week en in 2021 genomen heb in Allwetterzoo.
Gisteren heb ik een bezoek gebracht aan Allwetter Zoo in Münster. Het weer was mooi. Het was even schrikken, toen ik de lange rijen voor de ingang zag. Ik had geluk, met mijn kaartje dat ik op de website had gekocht, kon ik zo doorlopen naar de ingang. Achteraf bleek dat ik als ik een kaartje aan de kassa had gekocht, ik een zelf gekozen bedrag had mogen betalen. Dat had dan veel goedkopen kunnen zijn. Maar goed, met het volle bedrag heb ik de dierentuin kunnen ondersteunen.
Wat betreft fotograferen, zat het niet mee. De tijgers, gorilla’s, panters, jachtluipaarden en lynxen waren iet beschikbaar als model. Ze hadden zich allemaal verstopt of zaten op een plek, waar ik z e niet kon fotograferen. Verder was een deel van de dierentuin omgetoverd in een grote bouwput. Er wordt een grote tropische hal gebouwd. Dat belooft wat voor toekomstige bezoeken aan deze dierentuin. Ik heb er bij eerdere bezoeken prachtige foto’s gemaakt. Dan is één tegenvallende dag jammer, maar acceptabel.
Wat wel lukte was, om foto’s te maken van de prachtige groep zwart-witte franjeapen. Ze hebben veel ruimte en kunnen vrij in heel hoge bomen klimmen. Dat betekent dat je geduldig moet wachten, tot je een kans krijgt voor een foto. Maar dat betekent ook dat ze een bijna natuurlijk en goed leven hebben. De foto’s laten dan ook natuurlijk gedrag zien. Ik deel foto’s van gisteren, maar ook van 2 eerdere bezoeken in 2020.
Al jaren heb ik pogingen gedaan een pauw te fotograferen. Op zich is dat wel gelukt, maar nooit terwijl de prachtige staartveren omhoog staan. Een tijdje geleden is het eindelijk gelukt in Naturzoo Rheine. Terwijl ik er met mijn neus bovenop stond, gaf een prachtige pauw een volledige voorstelling. Zo mooi! Ik heb heel veel foto’s genomen. Een deel ervan deel ik hieronder. Aangevuld met foto’s die ik al eerder heb genomen.
Veel plezier!
Gisteren ben ik weer in de Apenheul geweest. Zoals altijd was het weer heerlijk. Door de jaren heen heb ik er duizenden foto’s gemaakt. Ook in het stukje Madagascar dat er is. Het stukje met diverse soorten halfapen; sifaka, maki’s vari’s etc. Mooie dieren!
Wat mij betreft, zijn de prachtige ogen het meest opvallend. Om een mooi portret te maken, zijn scherpe ogen altijd het belangrijkst. Dan heb je hier een mooie uitdaging. Ik deel hier een aantal foto’s die ik de laatste jaren heb genomen in de Apenheul. Inclusief een foto van een jonge rode brulaap 😊
Gisteren was het weer perfect voor een dagje Apenheul, dus daar ben ik geweest. Het was er heerlijk. Niet te warm, niet te druk mooi licht, perfect! Ik ben thuis gekomen met heel veel foto’s. En dit keer ook met foto’s van roodkruinmangabeys. Deze soort heb ik niet eerder goed gefotografeerd. Het licht was altijd moeilijk, maar nu …
Over de roodkruinmangabey
De roodkruinmangabeys is danken hun naam aan de kleur van de bovenkant van hun hoofd, die is rood. Verder hebben ze opvallend witte oogleden en zijkanten van het gezicht, een zwart gezicht met prachtige bruine ogen.ze leven in leven in West- en Centraal Afrika in groepen van 10 à 20 dieren.
In het wild worden roodkruinmangabeys bedreigd. Hun leefgebied verdwijnt door boskap. Ook wordt er op de roodkuruinmangabeys gejaagd. Gelukkig zijn er verschillende beschermde nationale parken waar ze nog leven.
Apenheul is onderdeel van het Europese fokprogramma (EEP) voor roodkruinmangabeys. Door samen te werken met andere internationale dierentuinen, houdt men een genetisch gezonde en demografisch stabiele populatie van deze soort in dierentuinen in stand die als reservepopulatie dient.
Voor het eerste sinds anderhalf jaar naar Naturzoo Rheine geweest. Het is een wat kleinere dierentuin en daarom perfect voor een eerste fotografie-uitje sinds mijn val in mei. Het weer was perfect. Niet te druk. 100% genieten! En de dieren werkten ook mee. Wat wil je nog meer.
Hier dus een selectie van gezichten van de mooie dieren in deze dierentuin.
Hier onder foto’s die ik vandaag maakte, toen ik naar huis wandelde na een bezoek aan mij moeder. Deze foto’s zijn gemaakt met mijn smartphone op de macrostand. Iedere keer als ik fotografeer met mijn mobiel, ben ik verbaasd over de details. Oppervlakkig gezien zijn de foto’s van met de mobiel vergelijkbaar met een DSLR. Maar als je ze nabewerkt, zie je de echte kwaliteit.
Je ziet het niet terug in de foto’s hieronder, want ik heb het in Photoshop gecorrigeerd. Het verschil tussen smartphone en DSLR foto’s is het gebrek aan diepte. De foto’s zien er vlak uit en de achtergrond buiten het scherpe gedeelte zit vol met pixelproblemen. Het ziet er slecht uit. Daarom hieronder gecorrigeerde smartphone foto’s.
Een andere manier van foto’s bewerken. Ik heb er talloze op een zwarte achtergrond gemaakt. Nu een keer “op wit”. Er zit een kader omheen met een schaduw, omdat je anders niet ziet waar de foto begint en ophoudt. Dat is een probleem van de website. Daarom ogen ze iets kleiner dan je gewend bent. Laat maar weten wat je er van vindt.
Veel kijkplezier!
Bij ieder bezoek aan Drostenkamp, kun je volop genieten van vogels. Er zijn verschillende soorten zwemvogels, maar ook roodborstjes, vinkjes, eksters, kraaien, etc. De zwemvogel die er het meest voor komt is de grauwe gans. Reden voor het maken van een blog over de grauwe gans.
Het is best bijzonder dat er tegenwoordig zoveel grauwe ganzen broeden in Nederland. 40 jaar geleden was het zo zelden dat ze in Nederland broedden, dat ze paartjes hebben uitgezet. En nu …
Over de grauwe gans (Bron: Vogelbescherming Nederland)
Net als veel andere ganzen zijn grauwe ganzen heel sociale vogels en vormen ze paartjes voor het leven. Ze zijn stevig en bruingrijs, de grootste van alle bruingrijze ganzensoorten. Ze broeden van april tot in mei/juni. Eén legsel per jaar met vier tot zes eieren (bij uitzondering tot 8 eieren). Grauwe ganzen leven in allerlei gebieden, maar altijd in de buurt van water en open gebieden. Het zijn vegetariërs, op het menu staan gras, plantenwortels, zaden, vruchten en jonge scheuten (van onder meer riet). In de winter eten ze ook op akkers van oogstresten van mais, aardappelen en granen. Van origine is de grauwe gans een trekkende vogelsoort. Nederland is vanouds een belangrijk overwinteringsgebied. De laatste decennia is er veel veranderd in het trekgedrag. Er zijn populaties die nauwelijks nog trekken (onder meer in Schotland). In de jaren 1980 overwinterde nog zo’n 80% van de Europese grauwe ganzen in Spanje, inmiddels is Nederland het belangrijkste overwinteringsgebied. Vanaf februari verlaten de overwinterende vogels Nederland en keren terug naar de Scandinavische broedgebieden. Een steeds groter deel van de grauwe ganzen in Nederland trekt niet of nauwelijks en is jaarrond bij ons. Deze ganzen worden ‘overzomerende’ ganzen genoemd. Na de Tweede Wereldoorlog was de grauwe gans een zeer zeldzame broedvogel in Nederland. Aantal broedparen 100.000-165.000 (in 2018-2020)
Hieronder zie je foto’s die ik heb genomen in en om de vijvers van Drostenkamp.
Normaal zie je een ganzenfamilie zwemmen met een ouder voorop, gevolgd door de kuikens en aan het eind de tweede ouder. Andere ganzen worden altijd weggejaagd. Bijzonder was dat deze kuikens door een trio werd verzorgd. Ze bleven steeds samen. Leuk zo’n oom af tante extra 😉
In 2014 maakte ik de foto onder. Er was toen steeds een witte ganzenmoeder. Ook in de jaren er na was ze er. Ieder jaar had ze enkel jongen, die ze alleen verzorgde. Paps was kennelijk met de noorderzon vertrokken. Al was ze alleen, al haar jongen werden groot. En dat is jaren later nog zichtbaar.
Er zijn nu elk jaar ganzen die wit zijn met wat donkere vlekken en ganzen met witte veren die ze niet zouden moeten hebben. Ook de blauwe ogen horen eigenlijk niet bij de grauwe gans, maar ze zijn wel mooi natuurlijk.
Bij de kuikens is de invloed van die witte gans ook nog goed zichtbaar. Hoe geler, hoe witter ze later zijn. Soms worden ze ook al geboren met een oranje snavel.
In flight:
In een groep en een vogel alleen: