Met regelmaat krijg ik de vraag: Hoe kan het dat dieren zo naar je kijken? Hoe krijg je ze zo ver dat ze in de lens kijken?
Tot ik voor het eerst de vraag kreeg, was het me nooit echt opgevallen dat ik veel van zulke foto’s maak. Ik had er ook nooit zo opgelet dat dat bij anderen vaak niet het geval is. Wat doe ik eigenlijk? Nou niks. Ik kijk en wacht en wacht en wacht en knip als ik iets zie dat me aanspreekt. Emotie in welke vorm dan ook. Oogcontact is emotie. Het resultaat is dan vaak een indringende foto. Is mijn doel een indringende foto maken? Niet echt, ik wil het moment, de emotie, het contact vangen. Waarom kijken die dieren naar mij? Geen idee. Ik doe niets om de aandacht te trekken. Misschien maakt dat mij wel anders. Ik word vaak omringd door mensen die allerlei rare dingen doen om aandacht te trekken. Natuurlijk kijken ze dan niet. Dat zien ze 24/7. Misschien is het feit dat ik stil zit/sta met de camera voor mijn gezicht wel afwijkend.
Natuurlijk kan het ook zo zijn dat ze denken: Wie is die rare muts met die camera voor haar gezicht 🙂
Hoe dan ook, een verzameling van foto’s uit de afgelopen jaren met dieren die recht in de lens kijken.
Colombiaanse slingerapen – Spider monkey (Apenheul)
