Dan heb je eindelijk een prachtige zoomlens (joepie!) en dan komen sommige dieren wel heel dichtbij. Te dichtbij, oeps š Dan maar doen wat kan.
Ik deel een aantal foto’s van prairiehondjes die eigenlijk iets te dichtbij kwamen. Het lukt nog net om ze scherp in beeld te krijgen. Alleen wel heel close-up. Terwijl ik fotografeerde, bedacht ik: dit is ook wel heel leuk. Gewoon weer iets anders.
Deze foto’s die ik maakte in Dierenpark Amersfoort, heb ik op een zachte, lichte manier bewerkt. Eigenlijk is er nauwelijks sprake van bewerking. De standaard voorinstelling “Natuurlijk” uit Lightroom, gevolgd door een lichte “Vignette lens” uit Color Efex Pro. Eigenlijk zie je nu wat ik zag toe ik door de lens keek.
Voor hen die niet weten hoe een Prairiehond er uit ziet, deel ik de laatste foto. Het zijn net kleine knuffeltjes, hoewel je vermoedelijk flink gebeten wordt als je ze zou willen pakken š
Ik heb een goed begin gemaakt in het nieuwe jaar. Om half negen ’s morgens zat ik in de trein naar Amsterdam op weg naar Artis. Hrt was een mooie dag. Ik veel gezien, gefotografeerd en video’s gemaakt met mijn mobiel. Helaas zijn de foto’s niet allemaal gelukt. Met name de foto’s van de gorilla’s die binnen zaten met niet heel veel licht, heb ik grotendeels verwijderd. Jammer! Volgende keer beter š
Hier onder een selectie van foto’s en profil
Leeuwin – LionessLeguaan – IguanidsWolfRoze pelikaan – Great white pelicanRode vari – Red ruffed lemurRoodstaartamazone – Red-tailed amazon
Een post met veel foto’s. Bewerkingen van foto’s die ik in 2019 heb gemaakt. Ik deel er zoveel om te laten zien hoe ik bij een of twee heel speciale terecht kom.
Op 17 december ontving ik het Adobe Creative Magazine in de mail. Het zit altijd vol ideeƫn en heeft vaak ook freebies. Deze keer was er een Action Set dat je kon downloaden bij. De kerstvakantie betekende dat ik tijd had om te spelen. Wat ik hier deel, is de eerste test. Oh en ik heb er meer gemaakt, maar veel zagen er te slecht uit om hier te delen.
Als je ook wilt spelen, kun je de actie downloaden hier en lezen over hoe het werkt.
Ik begon met enkele jpg-bestanden die ik kortgeleden had bewerkt en gedeeld.
Dit was een monochrome foto van Mike. Dus ik begon met een monochrome afbeelding en maakte geen gebruik van de optie om de afbeelding te converteren na het gebruiken van de actie.
De volgende stap was deze foto van een tijger die ik nam in Naturzoo Rheine.
Vervolgens heb ik wat foto’s geprobeerd die ik vorige week heb gemaakt in Dierenpark Amersfoort en Burgers Zoo.
Opnieuw een foto die ik naar zwart-wit heb geconverteerd voordat ik de actie gebruikte. Ik gebruikte Silver Efex Pro voor de conversie.
Ik heb eerst de conversie gedaan, omdat ik merkte dat het resultaat van de actie het beste lijkt als er een duidelijk contrast is tussen het onderwerp en de achtergrond.
En natuurlijk moest ik het proberen met bloemen. Ook hier waren de beste resultaten met veel contrast tussen de bloem en de achtergrond. Zonder dat werden de bloemen te vaag.
Volgende stap, meer kleur. Ik gebruikte deze foto van Mike en gaf hem een graduate colorful overlay. Ik ben niet zeker over dit resultaat, maar het is iets dat nog wat kan worden getest.
Vervolgens wendde ik me tot mijn VIP’s. Hier twee zeer belangrijke personen š Baby Jackson en zijn broer Djarro.
Dit is dezelfde foto, verschillende uitsnedes. Ik vind het licht monochroom beter. Donkere monochrome versies zien er naar mijn mening grijs en saai uit.
Het zeer lichte zwart-wit verliest detail, maar in het geval van deze kleine kinderen past dat perfect.
Nog een week kerstvakantie, dus ik heb veel meer speeltijd š
De herfstvakantie is weer voorbij. Ik heb weer drukke weken voor de boeg. Wel had ik nog tijd om foto’s op mijn favoriete manier te bewerken. Dierenportretten op een zwarte achtergrond. De expressies van de dieren komen dan nog mooier uit vind ik.
Voor de derde keer op pad geweest met mijn nieuwe zoomlens, de Tamron SP 150-600mm. En nu begin ik de smaak te pakken te krijgen. Dit keer, in Naturzoo in Rheine, heb ik lekker gefotografeerd. Eindelijk kon ik de foto’s maken, waarvoor ik voorheen zoom tekort kwam. Bijvoorbeeld bij de tijgers in deze dierentuin. En vandaag werkten ze ook nog eens lekker mee. Genieten!
Ik til me nog wel steeds een breuk aan de camera met lens. Ik moet spierballen kweken en/of iets anders verzinnen. Dat is nog puzzelen.
In Rheine hebben ze 5 prachtige Sumatraanse tijgers. Vader, moeder en 3 welpen die dit jaar geboren zijn. Twee dames en een heer. Het kleine is er nu wel af, maar wat zijn ze mooi. Op dit moment kun je aan de grote zien wie moeder, zoon en dochters zijn. Maar op de foto’s heb ik gezien dat je het ook aan de tekening van de strepen kunt zien. Op de foto zie je nu eenmaal niet hoe groot ze zijn.
Dit is moeder Naga, ze mist een stukje uit haar oor. Een prachtige stoere tijger.
Sumatraanse tijger – Sumatran tiger
Dit zijn de dochters Zuma en Tipah. Ze trekken vaak samen op en spelen samen. Om de verschillen te zien kijk ik vooral naar de tekening boven het rechter oog (voor de kijker links).
De laatste tijd had ik niet veel tijd om te gaan fotograferen. Vandaag had ik wel tijd om foto’s te bewerken. Dus deel ik een selectie van primaten die zijn bewerkt in Lightroom, Photoshop en de Silver Efex Pro. Ik hoop dat je ze leuk vindt.
Eindelijk heb ik het gedaan. Ik heb zoooooooooooooooom gekocht! Eerst wilde ik wachten tot Kerstmis, maar gisteren ging ik naar Urk en kocht een Tamron SP 150-600mm f / 5.0-6.3 Di VC USD G2 Canon bij CameraNU.
Vandaag ging ik naar de Apenheul om te proberen mijn eerste foto’s te maken. Oh jee, de camera en de lens wegen een ton of zo. Ik zal waarschijnlijk mijn armen moeten trainen om het te kunnen gebruiken. Ik heb het geprobeerd met een statief, maar dat werkt niet voor me. Je kunt niet snel genoeg reageren om goed getimed een foto te maken als de camera op een statief staat.
Een paar van mijn eerste foto’s. Ze zijn van grote afstand genomen.
Gorilla-foto’s die ik ongeveer 10 dagen geleden in Burgers Zoo heb gemaakt. Ik hou van gorilla’s en hun prachtige expressies. Deze keer heb ik niet veel bewerkt. Wat ik wel deed is een wond op Bauwi’s gezicht weg photoshopen. Ik vind dat het afleidde en omdat het er normaal niet is, kon ik het verwijderen.
Bauwi is de zilverrug in de dierentuin. Een geweldig vriendelijke kerel. Maar ik denk niet dat het een goede dag voor hem was. Naast de wond had ik het idee dat hij er niet zo uitzag als anders. Hij is misschien ziek. Ik hoop het niet!
Zelfs op een slechte dag ziet Bauwi er nog steeds indrukwekkend uit.
Bauwi: Westelijke laagland gorilla – Western lowland gorillaBauwi: Westelijke laagland gorilla – Western lowland gorilla
Dit is een van Bauwi’s kinderen. Een nogal indrukwekkende. Dat dacht hij/zij tenminste. Dit was de blik op het publiek. Een beetje arrogant denk ik. š
Westelijke laagland gorilla – Western lowland gorilla
En nu enkele andere familieleden.
Westelijke laagland gorilla – Western lowland gorillaMakoua: Westelijke laagland gorilla – Western lowland gorillaN’Gayla: Westelijke laagland gorilla – Western lowland gorillaMakoua: Westelijke laagland gorilla – Western lowland gorillanimals
Oh, ik zou zo graag willen gaan liggen als mijn vriendin en ontspannen. Ik ben nu een beetje jaloers.
Californische zeeleeuwen – California sea lions
Ik blijf maar krabben!
Californische zeeleeuwen – California sea lions
Zeeleeuwen zijn erg goed in ontspannen en genieten van de zon!
Californische zeeleeuwen – California sea lions
Ik zou kunnen dromen om sterk en trots te zijn zoals mijn vader …
Californische zeeleeuwen – California sea lions
Of over zwemmen als een grote en sterke zeeleeuw.
Californische zeeleeuwen – California sea lions
Ik zou ook kunnen dromen om een mooie dame als mijn nichtje te zijn.
Californische zeeleeuwen – California sea lions
Maar ik heb nog steeds die domme jeuk. Ik probeer nog maar wat meer te krabben. Ik geef niet zo snel op š
Californische zeeleeuwen – California sea lions
Je hebt foto’s bekeken die zijn genomen in ZOOM Erlebniswelt in Gelsenkirchen. Ik nam de meeste van hen gisteren tijdens een heel leuk bezoek daar. Sommigen van hen zijn van mijn eerste bezoek aan die dierentuin in juni 2016. Ik hoop dat je ze leuk zult vinden.
De kleine zeeleeuw had echt veel jeuk. Vermoedelijk was dat het gevolg van het verharen. Beide jongen waren de vacht deels kwijt en kregen een nieuw pak.
Vorige week heb ik een bezoek gebracht aan Naturzoo Rheine. Een heerlijke dierentuin. Niet zo groot, maar wel veel mooie dieren die je van dichtbij kunt zien. De dieren hebben veel ruimte. Fijne plek om te fotograferen. Het was een fijne dag, maar er was ook een treurig moment.
Het treurige moment was de aanblik van een gelada met een dode baby. In Rheine is een grote groep gelada’s. Er zijn heel veel jongen die spelen en ravotten. Prachtig!
Tussen al dat moois een moeder met een dood jong. Wat triest. Ze hield zich wat afzijdig van de andere apen. Alleen een jonge aap, ik denk een ouder jong van deze moeder, bleef af en toe wat bij haar zitten. Ze was druk bezig het dode jong te verzorgen (vlooien), pakte het op en ging iets verder op weer verder met de verzorging. Ze hield steeds contact met de kleine. Na een tijdje zat ze helemaal alleen.
GeladaGelada
Om de moeder heen gaat het leven verder, zoals het altijd gaat. Andere leden van de groep zaten fijn bij elkaar te knuffelen, keuvelen en te vlooien. Gelada’s communiceren veel, met geluiden en heel uitgebreid met het gezicht.
Gelada
De jongen ravotten op de rotsen. Het zijn goede klimmers. Ze springen van steen naar steen. Je houdt je hart vast, maar het gaat steeds goed.
Gelada
Ook de kleintjes voeren “gesprekken” met elkaar.
Gelada
Vader eet gras. Gelada’s zijn de enige apen soort die zich met gras voeden. Het lijkt of hij lacht, maar de gelaatsuitdrukkingen van apen zijn niet gelijk aan die van ons.
Gelada
Er wordt zelfs gewerkt aan nieuwe baby’s.
Gelada
Ondertussen zit moeder alleen met haar dode kind.
Gelada
Waarom grijpen de verzorgers niet in zou je kunnen vragen? Men grijpt niet in, omdat dit in de vrije natuur ook zo gaat. Een moeder draagt een dode baby vaak meerdere dagen met zich mee. De dierentuin gunt deze moeder de tijd om te rouwen en afscheid nemen. Pas als ze er voor kiest om het kleintje achter te laten, zal men het dode jong weghalen.
Ook in dit voorbeeld blijkt weer dat dieren gevoel hebben. Dat ze verlies en verdriet kennen. Mensen die zeggen dat dieren het toch niet snappen en niets voelen hoeven daar bij mij niet mee aan te komen. Kijk naar de foto’s en zie het zelf.
