Gisteren ben ik naar Zoo Osnabrück geweest. Ik had grote plannen om te fotograferen, maar ik was na 2,5 uur al weer op weg naar huis. Ik heb langer gereisd dan gefotografeerd. Helaas had ik een pijnlijke voet. Zoo Osnabrück is niet geschikt voor bezoekers die slecht ter been zijn.
Ondanks dat ik maar een deel van de dierentuin heb gezien dit keer. Heb ik toch voldoende foto’s gemaakt om een blog te maken. Bij dezen 🙂
De titel van dit blog is “Gorilla gorilla gorilla”. Nee, dat is geen vergissing. Het is de wetenschappelijke naam voor de Westelijke laagland gorilla. Ik post veel foto’s van westelijke laagland gorilla’s die in de Apenheul zijn gemaakt. Er zijn nog maar 8 gorilla’s over van de groep, sinds de vorige zilveren rug met zijn zoons naar een andere dierentuin is verhuisd. De nieuwe leider is Bao bao. Ik heb een foto van hem gedeeld, maar alleen omdat ik vind dat hij in deze post moet staan. Ik denk dat hij zo niet fotogeniek is. De rest van de groep, zelfs de grijze oude dame, is geweldig. Ze is 46 en dat is oud voor een gorilla. De grijze kleur is hoe ze er altijd uitzag. Dat komt niet door ouderdom. Haar kinderen hebben ook de lichte haarkleur.
Ik zal de volgende keer proberen om wat mooie foto’s van Bao bao te maken. Ik hoop zijn goede kant te vangen 😉
Vakantie en dus veel tijd om te fotograferen en foto’s te bewerken. Ik heb al aardig wat dierentuinen bezocht in de afgelopen weken, waaronder twee keer Allwetter Zoo in Münster. Een mooie dierentuin met prachtige dieren. Men heeft er meerdere jachtluipaarden die heel veel ruimte hebben. Natuurlijk moest ik die fotograferen als fan van grote katten.
In deze vakantie heb ik ook meedoen op Gurushot.com weer -tijdelijk- opgepakt. Eigenlijk staat het systeem dat enkel en alleen gaat om geld verdienen, zonder dat kwaliteit van belang is, me tegen. Zonder het aanschaffen van Swaps kom je eigenlijk niet verder. Daarom hield ik het toen ik Guru werd (en dat was toen het hoogst haalbare) voor gezien. Als je Guru bent, mag je een challenge organiseren. Wel moet het onderwerp worden goedgekeurd. Mijn onderwerp werd afgekeurd, omdat “er dan niet genoeg mensen mee konden doen” en dat paste niet in het verdienmodel. Heel ingewikkeld was mijn onderwerp niet, maar ik had wel wat eisen gesteld aan de foto’s, zodat alleen diervriendelijk situaties konden meedoen. Primaten, maar niet geketend, aangekleed, als huisdier, etc. Dat paste niet in het plaatje van Gurushot. Dat gebrek aan moreel besef paste dan weer niet in mijn plaatje. Ik ga daarom een geen challenge organiseren die er mogelijk toe leidt dat dieren verkeerd worden behandeld voor een foto.
Wat Gurushot voor mij wel doet, is dat het me uitdaagt andere, nieuwe dingen te doen met mijn foto’s. Daarom doe ik ook mijn laatste vakantie week nog even mee. Daarna is het weer schluß.
Voor een monochroom challenge bij deze high key, monochrome bewerkingen van mijn foto’s van jachtluipaarden in Allwetter Zoo.
Afgelopen donderdag zou ik (midden in mijn vakantie) een dagje moeten werken. Dat ging niet door, dus werd het een dagje Apenheul. Heel triest natuurlijk ….. hahaha.
Nee heerlijk natuurlijk, ik heb weer heel veel foto’s gemaakt. Om drukte te vermijden nam ik een reservering in het eerste tijdsblok. Geen drukte dus en goed weer.
Hier onder een selectie van de foto’s die ik maakte. Het zat mee. De eerste foto van de Leeuwenstaartmakaak baby die nog maar enkele dagen oud is. Zo lief. Het zat de zuigen op zijn duim. Aaaaah 😀
Een ander geluk was dat ik voor het eerst een fatsoenlijke foto van de Blauwoogmaki man kon nemen. Hij schijnt er altijd zo smoezelig uit te zien. Iedere dag een bad-hair-day 😉
Veel kijk plezier!
Vakantie, dus ik heb tijd voor het bewerken van foto’s. Terug gegrepen naar een techniek die ik een tijd geleden vaak gebruikte. Dierenportretten op een zwarte achtergrond.
Vrijdag, mooie dierentuin, mooie dieren, maar ze sliepen allemaal. Nu moet ik zeggen dat het weer ook zeer uitnodigde om diep onder de spreekwoordelijke wol te kruipen. Maar boeiende foto’s maken valt zo niet mee. Wel levert het een blog op met slapende dieren. Tijdens het bewerken heb ik besloten ze ook een bijzonder formaat te geven. Alle slaapkoppen passen er precies in.
Wel is dit een reden om snel nog eens weer naar de Beekse Bergen te gaan. Voor alle schoonheden hieronder moet ik echt nog eens in de herkansing. Foto’s met meer actie 😉
Voor iedereen die stokstaartjes nog niet kende, kwam het bekendste stokstaartje Timon ter wereld. Samen met vriend Pumba werd hij wereldberoemd door de Disney film The Lion King.
Maar de echte stokstaartjes worden ook regelmatig gezien als filmsterren in natuurfilms. Ze zijn zo leuk. Dat is precies waarom ik ze niet altijd op internet deel. Er zijn zoveel foto’s en video’s in omloop.
Nu heb ik veel foto’s gemaakt van de hele familie in Burgers Zoo. Compleet met hele lieve kindertjes. Ze lopen wat onhandig rond en proberen rechtop te zitten. Zo schattig natuurlijk. Daarom is hier Timons familie.
Even uitrekken na een dutje.
Zouden er nog meer jongen komen uit dit bolle buikje?
Sinds 1971 is er in Burgers Zoo een groep Chimpansees. In die tijd was het een revolutionair idee om een grote groep te huisvesten op een eiland. Meestal hadden dierentuinen er 2 of 3 in een betegeld hok met tralies. Inmiddels kunnen we ons dat nog nauwelijks voorstellen.
Inmiddels zijn de gezichten van de leden van de groep getekend door de tijd. Er zijn heel opmerkelijke gezichten bij. Tijdens mijn bezoek aan de dierentuin gisteren, heb ik er meerdere gefotografeerd.
Mijn bezoek werd onderbroken door een paar flinke buien. Verder werd het toch drukker dan ik prettig vond. 1,5 meter werd niet altijd gehandhaafd. Dat lag niet aan de dierentuin, maar aan bezoekers die niet opletten, of gewoon lak hadden aan de regels. Jammer!
Als het weer niet te veel tegen zit, ga ik vrijdag weer een dierentuin bezoeken. Hopelijk levert dat mooie foto’s op.
Een serie foto’s genomen tijdens een dagje Apenheul. Het weer was fantastisch en het was gelukkig weer heel rustig. Er zijn steeds meer onderdelen toegankelijk. Je kunt nu overal weer naar toe, behalve naar de Berberapen.
Voor het eerst zag ik ook weer een voederpresentatie van de gorilla’s. De foto van hier onder is van Bao Bao, de zilverrug.
De roodbuiktamarin is een klein aapje met witte lippen, rode buik en een zeer lange staart. Verder is het zwart met grijze lokken. Hij kan heel goed springen! Zijn gewicht is niet meer dan 450 gram. Ze zijn ongeveer 25 centimeter lang en kunnen 20 jaar oud worden. ‘Sanguinus’ in zijn wetenschappelijke naam, het betekent ‘bloed’. Dit verwijst naar de rode buik. Deze tamarin leeft in groepen van 2 tot 13 dieren; de samenstelling varieert. Er is geen duidelijke hiërarchie. De roodbuikige tamarin leeft het liefst hoog in bomen waar hij ook zijn voedsel vindt: fruit, insecten en nectar. Daar slaapt hij ook met de hele groep. Deze tamarin komt voor in Brazilië en Peru. De draagtijd is 140 tot 150 dagen.
Deze foto’s zijn gemaakt in de Orchideeën Hoeve. Dankzij de Stichting AAP zijn de roodbuik tamarins en meer kleine primaten ondergebracht in het Amazone-regenwoud en andere delen van de Orchideeën Hoeve. Stichting AAP zet zich in voor een goede toekomst voor apen en exotische zoogdieren. Deze dieren worden vaak illegaal verhandeld of als huisdier gehouden. Zo ook deze kleine apen. Nu wonen ze op deze fantastische plek.
