Kaalslag op de Lemelerberg

Voor het eerst in jaren heb ik me voorgenomen weer de natuur om me heen te fotograferen. Dat idee kwam te laat voor de bloei van de heide. Ik heb nog wat paarse plukjes gefotografeerd. Maar het is niet te laat voor paddenstoelen. Ik heb er weinig verstand van en weet er maar weinig te benoemen. Een foto maken kan altijd.

13 oktober was het zo ver. Ik ging naar een oude plek waar ik altijd parkeerde om te fotograferen op de Lemelerberg en Archemerberg. Er was veel veranderd. Een prachtige nieuwe parkeerplaats. Maar dat betekent natuurlijk ook meer drukte met fietsers en wandelaars, vooral in het weekend. Op deze woensdag viel het mee.

Het bos was onveranderd. Ik vond de prachtige rodekoolzwammen op dezelfde plekken waar ze altijd stonden.

 

 

 

 

 

Natuurlijk staat het bos ook vol met de aardappelbovist. De zwam die rijpt en dan ontploft om de sporen te verspreiden.

 

 

Het eerste stuk van de wandeling was vol met deze mooie bomen waar het licht prachtig doorheen scheen. Zo’n mooie sfeer. Jammer dat ik de geur van het bos niet kan posten. Het bos in de herfst ruikt heerlijk. Het was volop herfst in dit bos. Genieten dus.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Verder op in het bos viel me op dat hier een daar een boom een rood-wit lint had. Ik dacht: die zal mogelijk gekapt worden. Er zal wel iets mis mee zijn. De meeste bomen hadden geen linten.

 

 

 

 

 

Na heel veel mooie paddenstoelen, ook nog deze schoonheid. Helemaal oranje en een van de grootsten die ik ooit zag. Er was nog iemand anders die er een foto nam. Ik besloot hem te vragen of hij wist hoe het met de linten zat. Hij zei: “Dat zijn de bomen die blijven, alle anderen worden gekapt.” Even dacht ik dat ik het niet goed begreep. Dus alle bomen zonder lint worden gekapt? “Klopt!”

“Vroeger, zo rond 1920, was de Lemelerberg een paars bol. Allemaal heide. Pas daarna zijn de bomen geplant die het huidige bos vormen. Men brengt de natuur weer terug naar de situatie van vroeger.” Dan stokt toch even je adem. Ik weet niet wat ik hiervan moet vinden. Ik heb ik zo mijn twijfels over of het gaat werken. Een ander natuurgebied hebben ze een aantal jaren terug met zo’n zelfde verhaal op de kop gezet. En voor mijn gevoel is het verwoest.

We zullen zien. Inmiddels heb ik er over gelezen. Er zijn zal duizenden bomen gekapt.

 

 

Omdat het allemaal anders wordt, besloot ik dan maar vanaf het uitzichtpunt in alle richtingen een foto te maken. Nu kan het nog.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wat verderop bleek dat de kap in volle gang is. Er is al veel plat. Wat een kaalslag! Ik vraag me af of het verlies van al die bomen op weegt tegen een paar weken paarse heide. Het zal best goed zijn voor de biodiversiteit en zo. Maar ik moet het allemaal nog zien hoor. Ik ging met een knoop in mijn maag naar huis. Aan deze kant hoef ik voorlopig niet meer te fotograferen. Ik bedoel heel veel jaren niet.

Deze week hoorde ik dat de subsidie voor de schaapskuddes op is. Hoe willen ze dit enorme gebied gaan onderhouden? Meer heide en geen schapen? Ik zou zeggen; meer heide, meer schapen.

 

 

 

 

 

 

 

 

En dan is dit de toekomst …?

 

 

 

 

 

 

 

 

Ik ga dit toch missen hoor!

 

 

Deze foto’s werden rond dit punt genomen: