De laatste week van mijn vakantie heb ik genoten van een bezoek aan de Apenheul. Het weer was perfect! Niet te veel zon en niet te warm. Achteraf gezien was het een dag waarop alles lukte. Ik zie dat pas als ik thuis ben helaas. Mijn voorkeursoog waar ik mee door de zoeker kijk, laat me nog steeds in de steek. Ik zie er maar 65% mee. Het is iets waar geen bril voor is en het is geen staar. Er is wel een kans dat het vanzelf over gaat, maar dat kan lang duren. Na maanden zie ik nog geen verbetering. Mogelijk moet ik de risicovolle operatie wel laten doen. Nu kan ik alleen automatisch scherpstellen fotograferen en thuis kijken of het is gelukt.
Maar goed. Dit keer was ik blij met het resultaat. Van dit bezoek deelde ik al de Keizertamarins. Het gezinnetje met de tweeling. Nu deel ik close-up portretten die ik die dag maakte.
Veel plezier!
