Gezichten in Zoo Osnabrück

Gisteren ben ik voor de tweede keer naar Osnabrück Zoo geweest. De eerste keer was in 2018. Een grote mooie dierentuin, waar de meeste dieren prachtig ruim en goed gehuisvest zijn. Verder wordt er gebouwd aan nieuwe verblijven voor dieren die nog iets minder royaal zitten. Er zijn veel verschillende diersoorten: mooie primaten, grote katten, etc. Ik heb me een hele tijd staan vergapen in het chimpansee verblijf. Het binnenverblijf is ook geweldig. Daar zouden de Nederlandse dierentuinen een voorbeeld aan kunnen nemen. De binnenverblijven van de chimpansees in Burgers Zoo en  Amersfoort zijn wel ruim, maar vooral van beton en tegels. Foto’s van de chimpansees houd je tegoed.

Ik deel enkele portretten. (Ja, helaas kon ik het toch niet laten weer in mijn portret fotografie te schieten.) Ik heb een abonnement voor 2020 genomen op deze dierentuin. Er volgt dit jaar vast nog meer. Hopelijk dan ook iets anders dan portretten.

Toen ik dit dier zag, dacht ik: een klein soort lama. Wat een mooi en lief koppie 🙂 Het bleek een Vicuña te zijn. Nog nooit van gehoord. Ze behoren tot dezelfde familie als de lama, kameel en dromedaris.

Dit is vader Roetmangabey. Hij is het trotse hoofd van een familie met dieren in alle leeftijden. Mooie groep, leuk om naar te kijken.

Deze Sumatraanse tijger is echt boos. Vaak zijn de foto’s die je ziet van een gapende tijger. Deze had net een aanvaring met een andere tijger. Dat gebeurde pal voor mijn neus, en ja, te dicht bij voor mijn zoomlens helaas.

Ook hier heb ik van genoten. Deze kleine Laponder baby. Het bewoog zich wat vreemd en onhandig. Misschien omdat het nog erg klein is, maar toch zag het er wat vreemd uit. Wel heel lief natuurlijk. Helaas was het raam smerig en zat het er dicht achter. Ik heb heel wat gesleuteld aan de foto om hem toonbaar te maken. Onscherp, korrelig, vlekkerig, maar hier is hij dan.

De eerste roze/oranje veertjes worden zichtbaar. Verder is het nog wel een beetje een “lelijk eendje”. Wacht maar tot ik groot ben 🙂

Het zonnetje in huis. Deze Dril met kleurige kin en kont had vermoedelijk zijn dag niet. Hij zat steeds op deze manier onder een afdak, terwijl zijn groep actief bezig was. Volgende keer beter denk ik dan. Hij is familie van de Mandril en de Baviaan, maar toch net weer iets anders.

Een van de enorme leeuwen in Osnabrück Zoo. Ik weet niet of ze echt zo veel groter zijn, het gezichtsbedrog was, of dat het een bijzondere soort is. Ze zijn wel erg mooi.

Deze foto’s werden hier genomen: